FH przeniesione!

Ktosio

Fragment 8 "Planeta Artella, cz. 2"

Barman łypnął jednym ze swoich czterech oczu na parę wchodzącą do baru. Dwie ciemnowłose dziewczyny. Jedna w bluzie i dżinsach z rozpuszczonymi włosami, a druga – w płaszczu, luźnych spodniach i z zielonym szalikiem na szyi.
– Spróbuj tych ziół – zaproponowała ta z szalikiem, w kucyku. – Są niesamowite.
– Jasne, czemu nie – uśmiechnęła się ta druga. – Matka zawsze robiła mi jak byłam mała i piłyśmy razem oglądając "Czarodzieja z Mgławicy Fioletowej"…
– Też go oglądałaś? – ucieszyła się tamta.
– Wszystkie odcinki! Ty też?
– Oczywiście! To był najlepszy serial tamtych czasów! – wykrzyknęła i zaczęły się obie śmiać.
Drzwi otworzyły się jeszcze kilka razy, jednak barman przysłuchiwał się rozmowie obu dziewczynom i nie zwracał uwagi na nowych gości. Też oglądał "Czarodzieja…".
Kiedy te dwie zaczęły śmiać się jeszcze głośniej weszła kolejna dwójka dziwnych ludzi. Jeden niższy i przysadzisty, włosy miał brązowe, ścięte na jeżyka, na sobie skórzaną kurtkę, ciemne spodnie camo ze zwisakącymi szelkami i rękawiczkach bez palców. Drugi również miał rękawiczki bez palców, jednak oprócz tego długi płaszcz, czarną bluzkę. Dodatkowo również miał luźne spodnie z licznymi kieszeniami, jednak już nie z maskującym wzorem, a zwykłe ciemnozielono-brązowe. Był wyższy i rudowłosy, a w pewnym świetle możnaby rzec, że czerwono-. Oprócz tego miał słuchawkę w jednym uchu i czarną opaskę na głowie z mikrofonem, który teraz jednak spuszczony był luźno na ramię. Ci dwaj wyglądali bardzo podejrzanie. Barman zdziwił się jeszcze bardziej, gdy usiedli przy stole z tamtymi dwoma dziewczynami.

___________________________________________________________________________________________________________________________________________

– Najwyraźniej całkiem nieźle się dogadują – szepnął Buford do Fineasza, nim weszli do baru. Patrzyli przez szybę i najwyraźniej dziewczyny ich nie zauważyły. A już na pewno nie Ekstreminatorka, bo siedziała (na Fina szczęście) tyłem do nich. Fineasz zdjął ciemne okulary i wszedł zdecydowanym krokiem do środka. Buford postąpił tak samo.
Zastali Marię i Izabellę wycierające oczy z łez od śmiechu. Fin mimowoli się uśmiechnął i się dosiadł, Buford również.
– Dlaczego nas obserwowaliście? – spytała niewinnie Izabella, patrząc na Fina, który siedział teraz przed nią.
– Obserwowali nas?! – zdziwiła się Maria.
– Było sobie kupić okulary – odparł Buford.
Fin uśmiechnął się do Izy i szepnął coś na ucho Bufordowi.
– Przejrzeliśmy akta Bazy Eksterminatorów – podjął Fin – i jesteśmy teraz pewni, że to coś więcej, niż rynkowa kłótnia. Centrala zawsze najwyraźniej miała coś do Eksterminatorów. Zwracam honor – schylił nieco głowę w stronę Izy, choć nie spuszczał jej z oczu. – Nie jesteśmy w to zamieszani, nie martw się.
– Zapamiętam – uśmiechnęła się znowu Izabella.
– Możesz wrócić do swoich. Nie zatrzymujemy cię już – powiedział Buford, a gdy zbliżył się kelner, chłopak zamówił jakieś gazowane świństwo, o jakim Izabella nigdy nie słyszała.
– Mam jednak kilka spraw do załatwienia – powiedziała cicho. – Po pierwsze: dlaczego Centrala w taki sposób pragnie przejąć kontrolę na Bazą?
– Nie wiem – Fin, wiedząc, iż jest to pytanie do niego.
– I właśnie tego muszę się dowiedzieć. Boję się, że przez to moim przyjacielom coś może się stać – wyznała.
– Jak chcesz to zrobić? – Fin natychmiast spochmurniał.
– Zabierzcie mnie jako pojmanego Eksterminatora do Centrali – szepnęła. – Dostanę się do więzienia i uwolnię najlepszego przyjaciela! – słuchaczy zamurował ten pomysł. – Potem dostanę się do głównej bazy danych i wszystkie problemy rozwiążemy! Muszę to zrobić…!!!

___________________________________________________________________________________________________________________________________________

Przez dłuższy czas nikt nie śmiał się odezwać. Po dłuższej chwili oczekiwania Fin począł powoli kręcić głową.
– Szaleństwo – szepnął, niby przestraszony. Wciąż mówiła głównie do niego. – Nie mogę tego zrobić.
– Mój najlepszy przyjaciel jest tam uwięziony. I to z twojej winy! – syknęła z głębokim wyrzutem. – Nie wiem dlaczego ani za co! I zapewne też bym tam trafiła, gdyby nie ślepy los!
– Dostałem taki rozkaz! Twój znajomy…
– Najlepszy przyjaciel! – warknęła Izabella.
– Twój ZNAJOMY został oskarżony o przestępstwo! – wstali obydwoje jednocześnie i zaczęli pojedynek na piorunujące spojrzenia.
– Niemożliwe! Ferb nigdy by czegoś takiego nie zrobił! Razem wychowywaliśmy się na planecie, gdzie każdy miał tyle samo, jedzenie wydawano po równo i wątpie, żeby kradł, bo od razu by zauważono! Znam go, jest dla mnie jak brat. To niemożliwe.
– Serio? – mruknął nieco spokojniej Fin i usiadł.
– Wyjaśnijmy chociaż tę sprawę – Izabella również usiadła i pociągnęła łyk przepysznych ziół – i zostawię was w spokoju. Obiecuję.

elen23

świetnie

Ktosio

elen23

Ktosio

Już nie mam pomysłów... Wstawić nowy Turniej...?

elen23

chętnie , milordzie Smile

Ktosio

Poooo-szło!

elen23

ileeee teeego Smile

Ktosio

Duuuużooo? Pisałam w nocy Wink

elen23

ja w nocy to czytam książki Surprised

Ktosio

Ja też, a jak mama każe skończyć to gaszę światło i piszę Very Happy

tomaszp1135

Ogółem niczego sobie fanfik w tematyce SF.

Ktosio

Ale też nie najlepszy Wink

Mogłam się bardziej postarać, bo miałam lepszy pomysł, ale o północy człowiek jest zmęczony i tak to się kończy. Tak czy inaczej, dzięki, że przeczytałeś Smile

Już dawno odkryłam, że sci-fi mi nie idzie, więc to jest wg. mnie całkiem niezłe, w porównaniu do innych bazgrołów (oczywiście moich).

tomaszp1135

Jutro wrzucę dalszy ciąg nowego odcinka FiF: Sąsiedzi. Narazie nie wiem za bardzo co wymyślić w następnych

Ktosio

Aha! szukasz inspiracji!

Nie no, dobra, żartuję.
Jeszcze raz: dzięki.