FH przeniesione!

Ktosio

- Waszą misją jest polecieć na planetę skalistą, o nazwie Saladego, kod 7-SlD:53839 - rzekł sucho Kondor. - Od jednego z naszych łączników wiemy, iż zalęgły się tam dreothisy, a jedynie wy jesteście od nich specjalistami.
- Ma się rozumieć - uśmiechnęła się Izabela.
- To śmieszny zbieg okoliczności... - Ferb rozpoczął swoje charakterystyczne rozważania.
- Nie czas na te bzdury, E-Ferbie. Macie niewiele czasu, nasz zleceniodawca nalega na pośpiech.
- Ale czy to naprawdę nie wydaje ci się podejrzane? - rzuciła Izabela z niesmakiem na twarzy.
- Wydaje mi się. Bardzo. Po to właśnie lecicie - by to sprawdzić.
- Nie żartuj sobie, komandorze - mruknął Ferb, lecz natychmiast przestał, spotykając się ze wzrokiem mężczyzny. - Tak po prostu? W ich łapska? To nie jest dobry pomysł!
- Bo nie ma żadnego pomysłu. Jest za to rozkaz, który musimy wszyscy wykonać, nawet, jeśli się z nim nie zgadzamy.
- Trzeba najwyraźniej zmienić trybiki w głowie komuś na górze - westchnęła Izabela i również zamilkła, z tego samego powodu, co jej kumpel.
- Najwyraźniej "na górze" wiedzą swoje. Mają jakiś plan, może was wtajemniczą.
- Gdyby takie było zamierzenie, już byśmy spotkali łącznika.
- Fakt. Być może po prostu nie zdają sobie sprawy z zagrożenia ze strony...
- Centr... - zaczął Ferb.
- CISZA!!! - ryknął Lawrence. - Serio, Ferb, czasem doprowadzasz mnie do szału.
- Mógłbyś rzeczywiście mówić mniej - zauważyła Izabela. - Kiedy wylatujemy?
- Gdy tylko będziecie gotowi.
- Informator?
- Baljeet. Jest cały i zdrowy, tak więc może wrócić do roboty.
- Dobrze, zrozumieliśmy. Cho, Ferb, musimy się przygotować. To nie będzie łatwa misja.

___________________________________________________________________________________________________________________________________________

- Przechwyciliśmy łącznika.
- Brawo. Oby tak dalej. Jak przygotowania do misji?
- Dobrze. Wszystko idzie zgodnie z planem. Jesteśmy przygotowani na niemal wszystko.
- Dlaczego nie na wszystko?
- Bo nie musimy przygotować się na poddanie ze strony tamtych, prawda? Chyba, że mamy pisać już mowę pożegnalną.
- Nie. Jest wspaniale. Pozycje zajęte?
- Zajęte od ponad pół godziny. Nasz informator przekazał fałszywą informację już ponad siedem godzin temu, łącznika mamy od pięciu. Nasi wrogowie będą tu za dwie godziny.
- Doskonale. Jesteście świetnie przygotowani.
- Jak zawsze. Chyba, że ktoś znowu nam przeszkodzi.
- O to się nie martw, Centralo. Żaden inny Eksterminator nie ma prawa pojawić się na naszym prywatnym polu bitwy.
- Jednak taka możliwość zawsze istnieje. Jesteśmy na szczęście na nią również przygotowani.
- Jesteście niezastąpieni. Oby tak dalej.
- Oczywiście, sir. Oby.

___________________________________________________________________________________________________________________________________________

- Systemy wyłączone. Jesteście na miejscu.
- Dzięki, Jeet. Spisujesz się na medal - zaśmiał się Ferb - ale widzimy, że wylądowaliśmy.
- No dobra, dobra, sory. Poniosło mnie.
- Świetnie, chyba musimy się rozdzielić - rzekł nagle Ferb.
- Co? Odbiło ci? - wykrzyknęła Izabela. Ferb pokazał wtedy na słuchawkę w hełmie.
- Witaj, Eksterminatorko - rozległ się nieprzyjemny, charczący głos, gdy tylko Ferb się oddalił.
- O, zmieniliście pracownika? - uśmiechnęła się Iza.
- Tu jestem - rozległ się głos Centrali. - Tęskniłaś?
- Niekoniecznie...
- Szkoda. Zaraz się zobaczymy.
- Ten gościu z dzwonowatym głosem to twój szefuncio? - spytała słodko Izabela.
- Ta, jestem jego... jak ty to...? A, tak. Szefunciem...
- To świetnie, nareszcie mogę komuś powiedzieć, co o was myślę.
- Powiesz w naszej bazie - zarechotał "szef".
- Fajnie. Ale raczej tam nie lecę. Mam chorobę lokomocyjną.
- Przeżyjesz - westchnął Centrala.
- Ale obawiam się, że ty nie - syknęła Izabela.
- Oddział! - wychrypiał "szef".
Izabela, która do tej pory szła niepewnie przed siebie doszła na krawędź ostrego klifu. Słysząc ostatnią komendę zatrzymała się gwałtownie. Kilkunastu zbrojnych zbliżało się w jej stronę.
- O, rany! - jęknęła. Ponadto dwa helikoptery.
- Mają koleżkę! - ozwał się głos "szefa". - Centralo, zlikwiduj dziewczynkę, ja odłączam się - muszę zapoznać się z nowym więźniem.
- Zmiana planów, tak? Jasne, szefie, już się robi - od strony szefa przestały docierać odgłosy. Mężczyzna odłączył się. - No, ten ostatni raz możemy pogadać sam na sam. Jak to mówią? Mowa jest srebrem, a milczenie złotem. Zdecydowanie wolę od twojej strony złoto.
- Świetnie się składa... - bąknęła Izabela. - Zmuszasz mnie do ostateczności.

Ktosio

Sorki, że nie wstawiłam Turnieju, ale idę zgodnie z harmonogramem-monogramem Razz

Najpierw Centra.
Co do tekstu powyżej... przepraszam, za brak napisu fragment 5 coś tam coś tam, bo po prostu nie mam czasu go napisać. Czekam na wasze refleksję, może dzięki nim uda mi się opublikować Turniej Wink

Żart, ale serio o nie proszę Smile

FankaPhinabelli

super zaczyna mi się coraz bardziej podobać

Ktosio

W 5b pojawia się i Centra, i Fin, a obaj poznają Izkę Wink

FankaPhinabelli

nie mogę się doczekać

elen23

uuu wpadli do Centy Smile

zaiste ciekawie się zapowiada jak w Turnieju c:

Ktosio

Idę na mecz Polska-Anglia, więc nie wiem, czy coś dziś dopiszę. Jak już to chcę, by naszej drużynie dopisało szczęście Razz

nowe odcinki raczej się im nie przydadzą.

elen23

a kiedy wrócisz?

Ktosio

Ok. północy, więc dziś raczej nie napiszę Smile

Wcześniej nie mogłam, bo mam dużo roboty ze szkoły i na chwilkę dzisiaj weszłam z trzy razy, żeby się odprężyć. No, ale w 5 min nic nie zdziałam Very Happy

Może teraz coś zdziałam, ale pewna nie jestem...

FankaPhinabelli

nie moge się doczekać turnieju

Ktosio

Właśnie próbuję zdążyć z nowym odcinkiem przed meczem Very Happy